安劝 [ ān quàn ]
安抚勉励。
自励 [ zì lì ]
自己勉励或激励自己：常以前贤警句自励。
匡励 [ kuāng lì ]
纠正勉励。
勉劳 [ miǎn láo ]
勉励慰劳。
督励 [ dū lì ]
督促勉励。
劝戒 [ quàn jiè ]
勉励告诫。
劝饬 [ quàn chì ]
勉励告戒。
敕厉 [ chì lì ]
告戒勉励。
训勉 [ xùn miǎn ]
训教勉励。
庆勉 [ qìng miǎn ]
褒奖勉励。
诱励 [ yòu lì ]
劝导勉励。
奬借 [ jiǎng jiè ]
勉励推许。
厉抚 [ lì fǔ ]
勉励抚慰。
厉崇 [ lì chóng ]
勉励推重。
戒励 [ jiè lì ]
告诫勉励。
激奬 [ jī jiǎng ]
激励劝勉。
策厉 [ cè lì ]
督促勉励。
宽勉 [ kuān miǎn ]
宽解勉励。
勑厉 [ chì lì ]
告戒勉励。
进奬 [ jìn jiǎng ]
勉励引进。
懋敬 [ mào jìng ]
勉励戒慎。
奬诱 [ jiǎng yòu ]
勉励诱导。
饬勉 [ chì miǎn ]
告诫勉励。
砥课 [ dǐ kè ]
谓勉励课督。
劝善惩恶 [ quàn shàn chéng è ]
劝：勉励；惩：责罚。惩罚坏人，奖励好人。