含杪字的词语

木杪 [ mù miǎo ]
树梢。

杪黍 [ miǎo shǔ ]
形容极其细微。

杪梢 [ miǎo shāo ]
树枝的细梢的末端。

颠杪 [ diān miǎo ]
顶端末梢。

分杪 [ fēn miǎo ]
一分一杪。亦喻细小。

末杪 [ mò miǎo ]
末尾。萧殷《桃子又熟了……－－忆仓夷》：“一直到一九四九年的七月末杪……我终于听到了 仓夷 的消息了。”

发杪 [ fā miǎo ]
头发末梢。

杪忽 [ miǎo hū ]
亦作“杪曶”。极小的量度单位。多形容甚少，甚微。

杪冬 [ miǎo dōng ]
暮冬。农历十二月的别称。

林杪 [ lín miǎo ]
树梢，林外。

忽杪 [ hū miǎo ]
极言细微。

树杪 [ shù miǎo ]
树梢。

竹杪 [ zhú miǎo ]
竹枝的末梢。

杪节 [ miǎo jié ]
节侯之末。

云杪 [ yún miǎo ]
云霄，高空。

杪小 [ miǎo xiǎo ]
细小，微小。

杪头 [ miǎo tóu ]
指树梢。

杪颠 [ miǎo diān ]
（一）、树木末梢。（二）、泛指顶端。

杪岁 [ miǎo suì ]
岁末。

枝杪 [ zhī miǎo ]
树木枝条的梢头。

竿杪 [ gān miǎo ]
竿的顶端。

天杪 [ tiān miǎo ]
犹天际。

年杪 [ nián miǎo ]
年末，年底。鲁迅《书信集·致许寿裳》：“其夫人亦病，于年杪逝去。”

秋杪 [ qiū miǎo ]
暮秋，秋末。唐 唐彦谦《初秋到慈州冬首换绛牧》诗：“秋杪方攀玉树枝，隔年无计待春暉。”宋 邵雍《秋日饮郑州宋园…

残杪 [ cán miǎo ]
犹迟暮。